Echt geld sterft en leidt tot een socialere maatschappij

Biomimicry is een snel opkomende wetenschap die processen in de natuur bestudeert, analyseert, en de bevindingen toepast bij het oplossen van problemen. Keer op keer blijkt weer dat alle antwoorden in de natuur terug te vinden zijn.

Geld werd als ruilmiddel geïntroduceerd ter vervanging van landbouwproducten. Een uitstekend idee dat het leven een stuk eenvoudiger heeft gemaakt. Het aanhouden van landbouwproducten gaat gepaard met kosten van opslag en bederf. Wanneer de producten niet geconsumeerd worden bederven zij zelfs volledig en zijn daarmee hun waarde kwijt. Geld zou deze eigenschappen dus ook in zich moeten dragen om als eerlijk ruilmedium te kunnen fungeren.

Met de introductie van het begrip rente is geld haar relatie met de onderliggende natuurlijke waarde kwijtgeraakt. In tegenstelling tot landbouwproducten heeft het aanhouden van geld geen kosten maar heeft het nu zelfs een opbrengst. Deze tegennatuurlijke ontwikkeling is een belangrijke, zo niet de belangrijkste, oorzaak van de erbarmelijke situatie waarin de monetaire economie zich nu bevind.

Het Engelse woord voor valuta is currency, afgeleid van het woord current oftewel stroom. Stroom van elektriciteit is pas effectief wanneer het rond kan stromen. Eb en vloed veroorzaken een stroming die alleen in balans blijft door het natuurlijke evenwicht van deze twee. Geld (valuta) stroomt ook. In tegenstelling tot het natuurlijke verloop van eb en vloed stroomt geld echter door de invoering van het begrip rente slechts in één richting zonder dat het terugkomt. Geld zou nog steeds een ruilmiddel moeten zijn in het belang van iedereen. Geld stroomt nu naar een kleine groep van mensen en organisaties die een grote hoeveelheid geld uit het systeem hebben weten te halen. Het achterhouden van dit geld ten koste van de rest van de maatschappij zou bedenkelijk genoeg zijn. Dit in eerste instantie achtergehouden geld wordt echter tegen een vergoeding van rente beschikbaar gesteld aan de maatschappij. Hierdoor stroomt er weer meer geld van het grote publiek naar deze kleine groep. Geld wordt dus ook gebruikt als een middel om rijkdom te conserveren.

Zoals uit bovenstaande blijkt is het huidige geld geen eerlijk ruilmiddel meer. De houder van geld bevind zich in veruit de meeste omstandigheden in een bevoorrechte positie t.o.v. de andere partij. De andere partij staat onder tijdsdruk bij de verkooponderhandelingen. Immers, het aanhouden van goederen brengt kosten met zich mee, het aanhouden van geld opbrengst. Natuurlijk hebben marktomstandigheden ook invloed op de positie van de verkoper. Deze kunnen zowel positief als negatief zijn. De achtergestelde uitgangspositie is echter altijd hetzelfde.

Wanneer we geld weer in overeenstemming willen brengen met het natuurlijke karakter van de onderliggende waarde, namelijk alles wat onze planeet voortbrengt en weer laat sterven, heeft de econoom Silvio Gesell circa 100 jaar geleden bedacht dat het aanhouden van geld dan ook kosten met zich mee zou moeten dragen. Ook geld zou moeten ‘bederven/sterven’. Tijdens de jaren van economische depressie begin vorige eeuw bleek dit idee zeer goed te werken. Er werd, vooral in Oostenrijk en Duitsland, maar ook in Amerika en andere landen, lokaal nieuw geld uitgegeven waarvoor aan het einde van de maand een percentage betaald diende te worden (zegeltje op het biljet plakken) om het weer een maand te kunnen gebruiken. Het resultaat was dat mensen dit geld niet oppotten maar uitgaven. De bedragen die maandelijks betaald werden om het geld te kunnen blijven gebruiken kwamen ten goede aan de gemeenschap in haar geheel. De omloopsnelheid lag vele malen hoger dan die van het nationale geld waardoor er veel meer mee kon worden gedaan. Het bekendste succesverhaal hiervan is dat van het stadje Wörgl in Oostenrijk. Doordat de centrale banken door het succes van het lokale geld hun grip dreigde te verliezen werd deze praktijk snel verboden toen het zich als een lopend vuurtje begon te verspreiden.

In 2011 hoeven we geen zegeltjes meer te plakken. Met de huidige technologie kunnen we dit systeem snel digitaal invoeren. De software is al klaar.

Maar als je nu wilt sparen voor een grote uitgave? De oplossing hiervoor is een spaarrekening. Wanneer je een gedeelte van je saldo overboekt naar je spaarrekening verminderd dit bedrag niet maar komt het beschikbaar voor anderen om rentevrij te lenen. Wanneer je het nodig hebt neem je het weer op. Een dergelijke manier van rentevrij sparen en lenen wordt al 45 jaar in praktijk gebracht door de coöperatieve J.A.K. Bank in Zweden.

Wanneer een maatschappij op bovenstaande manier met geld omgaat zul je merken dat deze ook automatisch veel socialer zal worden. We zullen bewuster omgaan met elkaar en onze planeet.

Ter afsluiting een saillant feit: In 2009 heeft een interne commissie van de FED (de centrale bank van de V.S.) een onderzoek gedaan naar de ideale rentevoet. De conclusie was -5% (let op: min 5%).